Znalezienie się w sytuacji, w której zbiorniki paliwowe samolotu osiągają poziom krytyczny, to jeden z największych koszmarów każdego pilota. Oto wszystko, co warto wiedzieć o tym niebezpiecznym scenariuszu.
Jakie są procedury dotyczące paliwa na pokładzie?
Każda linia lotnicza dostarcza załodze dokładny plan lotu. Zawiera on trasę, masę samolotu, ładunek oraz prognozę pogody na całej trasie. Kluczową informacją jest ilość paliwa potrzebna na podróż, ale to dowódca statku powietrznego ostatecznie decyduje, ile paliwa zostanie zatankowane.
Plan paliwowy obejmuje cztery główne etapy: kołowanie, lot, paliwo zapasowe (około 5% całkowitej ilości) oraz paliwo na lot alternatywny. W przypadku dużych samolotów, takich jak Boeing 747, całkowita ilość paliwa może wynosić nawet 170 ton. Jeśli prognoza pogody jest niekorzystna lub istnieją inne czynniki mogące opóźnić lądowanie, dowódca ma prawo zdecydować o dodatkowym tankowaniu.
Kiedy piloci zaczynają korzystać z rezerw paliwa?
Paliwo alternatywne jest przeznaczone na sytuacje awaryjne, takie jak nieudane podejście do lądowania i konieczność lotu do lotniska zapasowego. Obejmuje ono także tzw. „Final Reserve” – ilość paliwa wystarczającą na 30 minut lotu na wysokości 1500 stóp nad lotniskiem. Gdy poziom paliwa zbliża się do tej wartości, sytuacja w kokpicie staje się bardzo napięta.
Jak piloci zgłaszają awarię paliwa?
Przepisy lotnicze zabraniają lądowania z mniejszą ilością paliwa niż „Final Reserve”, chyba że jest to sytuacja ekstremalna. Jeśli załoga przewiduje, że w chwili lądowania poziom paliwa będzie poniżej tego minimum, musi ogłosić sygnał „MAYDAY FUEL”, co daje im priorytet do natychmiastowego lądowania.
Jak często samoloty tracą paliwo w locie?
Przypadki całkowitego wyczerpania paliwa zdarzają się rzadko, ale miały miejsce. Najbardziej znane incydenty to:
-
Air Canada 143 („Gimli Glider”)
– lipiec 1983 r. Błąd przy tankowaniu i awaria wskaźników paliwa sprawiły, że samolot wystartował z zaledwie 45% wymaganej ilości paliwa. Kapitan, mający doświadczenie w szybownictwie, zdołał wylądować na nieużywanym pasie startowym.
-
Air Transat 236 („Azores Glider”)
– sierpień 2001 r. Awaria układu paliwowego spowodowała wyciek, co doprowadziło do całkowitego wyczerpania paliwa nad Atlantykiem. Pilot, mający doświadczenie w lotach szybowcowych, zdołał bezpiecznie posadzić maszynę na lotnisku w Azorach.
Jak piloci wybierają miejsce do lądowania bez paliwa?
W przypadku całkowitego wyczerpania paliwa silniki nie mogą zostać ponownie uruchomione, więc jedyną opcją jest skierowanie się na najbliższe lotnisko lub jakikolwiek odpowiedni pas do lądowania. Piloci są szkoleni do planowania lotu szybowcowego i wybierania najlepszego miejsca do awaryjnego lądowania.
Jak wygląda wnętrze samolotu bez paliwa?
Gdy silniki przestają działać, wewnątrz kabiny panuje cisza. Zasilanie elektryczne zanika, więc światła mogą przygasać. Część przyrządów nawigacyjnych pozostaje aktywna przez ograniczony czas, zwykle około 30 minut, zanim systemy awaryjne również się wyłączą.
Jak długo samolot może szybować bez paliwa?
Samolot pasażerski może szybować nawet do 100 mil od wysokości przelotowej. To daje pilotom pewien wybór lotnisk, chyba że znajdują się nad oceanem lub terenem górzystym. Większość dużych samolotów ma stosunkowo dobre właściwości szybowcowe, a piloci regularnie trenują takie sytuacje w symulatorach.
Czy piloci są szkoleni do sytuacji awaryjnych związanych z paliwem?
Linie lotnicze poświęcają wiele czasu na szkolenie pilotów w zakresie zarządzania sytuacjami awaryjnymi i radzenia sobie ze stresem. Producenci samolotów inwestują miliony dolarów w rozwój procedur bezpieczeństwa. Dzięki temu piloci są dobrze przygotowani na każdą sytuację awaryjną, w tym na krytyczny brak paliwa.
Podsumowanie
Choć przypadki całkowitego wyczerpania paliwa są rzadkie, procedury bezpieczeństwa i doświadczenie pilotów pozwalają minimalizować ryzyko katastrofy. Każdy lot jest starannie planowany, a piloci są przygotowani na nieoczekiwane sytuacje, co sprawia, że lotnictwo pozostaje jednym z najbezpieczniejszych środków transportu.